Ağacın yaprakları gibi döküldük seninle ayrı yerlere.. Oysa ne hayaller kurmuştuk aynı dalın üzerinde..
Birisini unutmak zorundaysanız, bunu sindire sindire yapın. Çünkü aklın zamansız öldürdükleri, yürekte amansız dirilir.
Çocuk olsam yeniden.. Bir tek düştüğüm için acısa içim, ve kalbim; çok koştuğum zaman çarpsa sadece..
Duruyorsam sebebi var. Susuyorsam nedeni var. Herkes rahat olsun her şeyin bir zamanı var.
Ey Hayat! Daha fazla yorma beni.. Ben fazlasıyla ödedim senin uğruna kaybettiklerimin bedelini..
Bir gül olmak isterdim! Neden mi? Beni koparıp kokladığında vücudunun derinliklerine girip bir daha oradan çıkmamak için?
Uğrunda ölmedim! Uğrunda ölünecek sandığım biri için yaşadım hep..
Herkes dostum olamaz! Hayat benim kimse karışamaz, aşka gelince bir kere sevdim bir daha işim olmaz.
İtle köpekle uğraşacak vaktim olsaydı veteriner olur, insan gibi görünen hayvanları tedavi ederdim.
Bir süre sonra anladım ki; Vazgeçilmez olan sen değilsin. Vazgeçmeyi bilmeyen benim.
Uzatma ellerini.. Uzak olsun, istemez. Benden aldıklarını vermeye gücün yetmez.
Seni en çok hak edene değil, sefil edene gidiyor bu yürek.
Boş yere canı yanmaz insanın.. Ya bir eksiklik vardır geleceğe dair yada bir fazlalık geçmişten gelen.
Kimseye dur diyemem, huyum böyle giden için üzülemem! O, bensizliği seçiyorsa, bende onsuzluktan bir şey kaybetmem.
Değer verdiğin insanların verdiğin değere layık olmadıklarını anlarsan, sakın sen üzülme, bırak layık olamadıkları için onlar üzülsün.
Unutma ki; Nefret ve Kin’in ertesi pişmanlıktır. Ve her canlıya ölüm vardır. İnsan ölür ama ölmeyen insanlıktır.
Seni aklıma getirecek o kadar çok şey varken, seni yanıma getirecek hiç bir şey yok..
Aramızda bir harfin lazımı olur sevgilim? Ha g’ittin’ Ha ‘ittin’..
Bir köpeğin dostluğu, bir dotsun köpekliğinden iyidir.
Ona sarılıp, kulağına dakikalarca ‘beni hiç bırakma’ diye fısıldamak istiyorum.
Sakın yalnış anlama kendimi yitirmiş değilim. Sadece sende kayboldum o kadar.
Duyduğuma göre benden nefret ediyormuşsun? Seni düşünecek vaktim olsaydı inan bende senden nefret ederdim.
Sevmek mi? Hiç duymadım ki.. Gülmek mi? Çoktan unuttum.. Yaşamak mı? Oda ne.. Aşk mı? Büyük bir yalan.. Yanlızlık mı? İşte o benim dünyam!
Ne güneşi istiyorum karanlığıma, ne de yıldızları istiyorum gece yarılarında.. Çok değil, birtek seni istiyorum yalnızlığıma..
Hep şerefe diyip kaldırırdın kadehi, ben ise hep mutluluğa kaldırırdım. Senin şerefe ihtiyacın vardı, benim ise mutluluğa..
57 yorum
Aşk güzeldir, hoştur, sıcaktır, soğuktur, acıdır, tatlıdır, ağlatır, güldürür, özletir, merak ettirir, kıskandırır ve en odun insanı bile romantikleştirir, centilmenleştirir, çocuklaştırır ama gel gelelim ki bu kadar iyisiyle kötüsüyle olan bütün herşeyi aşkın en büyük düşmanı bitirir. (İHANET)
Ben sevdim Allah’ına kadar! Sen sattın namusuna kadar! Sevgili..
Aşk çok farklı birşey onlarca kişi sana hastayken sen başkasına köpek oluyorsun.
Agaçtan düşen bir yaprak ”kurumaya” nasıl mahkumsa gönülden düşen bir insan ise ”unutulmaya” mahkumdur.
Neden mi sigarayı vazgeçmiyorum, neden mi öldüreceğini bile bile hergün bir fazla içiyorum, sende vazgeçilmezimdim, senide gün geçtikçe bir fazla seviyordum. En azından sigaranın en sonunda öldüreceğini biliyorum.
Sevmek kimine göre ölmek demektir. Ölmek ise kimine göre sevmek ama asıl gerçek ölümüne sevenler asla ölmezler.
Ne özlediğimi söyleyebildim nede içimde özlemimi tutabildim..
Ne hayalinle yaşayabilmek için gözlerimi kapatabildim nede yokluğunu görebilmek için açabildim..
Ne sana “NİYE YOKSUN” diyebildim nede “BU HAKSIZLIK” diyebildim..
Sadece seni içimde taşıdığımı bilmeni istedim..
Gözlerin gözlerimde ellerin ellerimde,
İstesende istemesende bu kalbim hep seninle,
Kalbimde fırtınalar kopar.
Ona sarılıp, kulağına dakikalarca ‘beni hiç bırakma’ diye fısıldamak istiyorum.
Sakın yalnış anlama kendimi yitirmiş değilim. Sadece sende kayboldum o kadar.
Düzgün konuşmayı öğrenemedik biz..
Bir selamün aleyküm demeyi biliriz gelince..
Bir de eyvallah demesini biliriz gidince!!!
Ve en kötüsü de nedir biliyor musunuz? O, senin keşkendir. Sen, onun belkisi..
Sevmek kimine göre ölmek demektir. Ölmek ise kimine göre sevmek ama asıl gerçek ölümüne sevenler asla ölmezler.
Sevmek kötü bir şey değildir, sadece acı vericidir. Bir sevgilin var da sevmiyorsan bu olayı anlat yoksa içinde parampirçik olur. Ben sevdim aslında ama söylemedim. Sevmekten korkmak saçmadır, aşktan korkmak saçmadır. Belki daha küçüksünüz büyüyünce evlenceğinizi düşünüyorsunuz fakat kader ayırırsa ne yaparsınız. Sevdim, söylemedim ve sevgilimi kaybettim…
Kızıyordu, kıskanıyordu, küsüyordu, çok soru soruyordu ama beni seviyordu DİYECEKSİN…
Mahkum edilmeyecek kadar değerli, serbest bırakılmayacak kadar tehlikeliyim. Başkasına müsait olan beni meşkul etmesin.
Yanında seni ısıtacak biri varsa üşümek gerçekten güzel…
Hadi kaldır kadehi! Varsa şerefine, yoksa gidişine içelim.
Ağaçtan düşen bir yaprak “kurumaya” nasıl mahkumsa gönülden düşen bir insan ise “unutulmaya” mahkumdur.
Hiç bir insan sevipte kavuşamaz. Neden sizce? Sevmedikleri için mi? Hayır! Aslında karşılarına çıktığı zorluklara dayanamayıp kendi canlarına kıydıkları içindir 🙁
Aşk iki kişinin sokak kavgasına benzer. Çünkü ayıran hep bir yabancıdır.
Onu sevmek nefes almak gibiydi gelde şimdi vazgeç nefes almaktan.
Ağlamayı bilmeyen gözler sevmeyi de bilmez!
Kapat beni mahsenlere! Dökülmesin içimdeki sevgim, sana bir daha seni seviyorum demeyeyim. Çünkü sana bunu her söylediğimde sen beni bir kere daha terk ettin!
Soğuğun kılıçtan keskin bir şekilde bedenimi alt üst ettiği bir kış gecesindeyim…
Sokağın ortasında çatıların yassı kısmında kalan karların parlak beyazlı görüntüsü gözlerimi oraya çekiyor duman çıkan bacalar loş ışıkları yanan ev muhtemelen sıcak bir aile yuvasına örnek gösteriyorum. Bahtları gelecekleri açık ve mutlu olsun dileklerimi ellerimi açarak diliyorum ve yoluma devam ediyorum Paltom omzumda hayat yükleri sırtımda kırılan duygularım zihnimde yalnızlık hissi de hiç çıkmayacak olan kalbimin deriliklerinde…
Yavaş yavaş adım atarken hayaller mutlu günlerinden ayrıldığı için zihnimde görüntülenir ve duygularımın öcünü alırcasına gözlerimin önüne gelir. Ellerimi tutan o esmer yarin ellerini tutabilseydi. Ellerimin ellerine erişmeyi bu kadar çok isteyen yüreğin isyan edercesine ısrarları son bulsaydı ne olurdu sanki hep yanımda oslaydın göz yaşlarımı ellerinle sileydin parmak uçlarından yanaklarımı tutup sakın ağlama! deseydin… Hani ölüm bile bizi ayırmayacaktı hani şeytan bile aşkımıza karşı koyamayacaktı.
Yıllar geçti geçtikçe yüreğim yavaşca yandı eridi kül oldu sonbahar yapraklarının yerde rüzgarın etksiyle dağılışını her gördüğümde son buluşmamızda ellerimi bıraktığın an aklıma geldi hep gözlerim bulutlandı. Tüm bedenini hala ilk günkü gibi düşlerime kazıdım asla unutmuyorum. Başkalarına bakamıyorum göz ferim nereye baksa solgun, sessiz, umutsuz, mutsuz kalıyor. Eller elleri ararcasına asla inadından vazgecmiyor. Yürek sözünden, kalp özünden asla dönmedi. Hangi sokaktan geçersem geçeyim seninle ilk tanıştığımız sokak aklıma geliyor. Adını sen bilmezsin “AŞK SOKAĞI” koymustum. Şimdi o sokakta yalnız kaldım bir köşeye eğilip ağladım ağladıkca aklıma sen geldin sen geldikce yaşananlar aklıam geldi veya yaşadığımızı sandıklarımız…
Biliyor musun bazen en ufacık bir anın insanın yüreğinde asırlar kadar değeri vardır. Sen benim yüreğimde bu anlara sahip olmayı başardın Esmer Kız. Benim sokağım senin hayallerinle süslü, hayallerin benimle yaşamayadevam ediyor. Asla olmayacak birini sevmek her yiğidin harcı değil. Aşkta şansım hep negatifti esmer kız. Sen de öyle bi noktadaydın benim için. Uzaktan sevmeye gözlerim seyirci misâli alıştı yüreğim yarin hayallerine el sallamaya, kalbim duygularımı odacıklarına saklamaya, beynim duygularımı kağıda döken bir şair misali yazmaya alıştı. Sevginii uzağı, yakını olmaz demişler ama yürek dayanmıyor. İlle de sen hep sen yine sen diye küçük bir kız çocuğunun hevesli isteklerinin yapılmasını ısraretmesi misali seni istiyor. Dünya küçük, sevgim sonsuz, ben sana ebedî aşık…
NOT: Arkadaşlar acele ile doğaçlama ve noktalama işaretlerine uyamadan yazdım kusura bakmayın sonra düzelteceğim bu arada herkesin kandili mübarek olsun.
Gidiyorum bütün güzelliklere veda ederek,
Acıyı, tatlıyı, kötüyü, güzeliği bilerek,
Arkamdakileri kırmadan neşeli neşeli gülerek,
Gidiyorum seni severek… 🙁