[Verse]
İznim olmadıkça alamazsın bendekini benden
Eğer ki alsan hesap sorar bendeki senden
Böyle sorgu sual beklerken abdiyetten
Ne çıkar planladığın çirkin art niyetten?
Bu miskinlik keyfiyetten
Hali vakti yerindelikten
Her şey güllük gülistanlık olacak olsaydı gerçekten imtihan olmazdı!
Gelişi güzel doğar, büyür, ölürdük
Âlimler olmasaydı biz şu anda kördük
İnsan öyle yaradılış ki; düşünür, taşınır, hamle yapar
Sorgusuzca başına buyruk doğrularını savunuyorsun
Yanlış fikirlerden yanlış bir sen yaratıyorsun (Sen)
Sen abartıyorsun rahat yaşamla sapıtmayı
İstanbul üstünden geçmiş, bırak kendini korumayı
İyiden iyiye bakıyorum da yoldan, raydan çıkmışsın
Tenine dokunan ellerden bir koleksiyon yapmışsın, aferin!
O yataktan bu yatağa yatıp takılıp sızmışsın
Bu zihniyetle aşkı yorgan altlarında aramışsın, aferin!
Akrep ateş çemberinde harakiri yaptı sahiden
Pozitif olana dek negatifim kuzen
Erkek alana dek istediğini, sanarsın ki Romeo
Ne diller döker de teslim olur, kapana Juliet
Kadınlar hassas ve hisli, dilekleri içlerinde gizli
Hatırla işi bitince kaç Romeo gaddarca gitti?
Kadın olmak zor bu kadar acımasızlık sürerken
Hemcinslerim abazanlıktan oduncasına yanarken
Taksim fuhuş yuvası, partiler, karı, kız kazanı derken
Koleksiyona yeni bir bebek ekle sabah güneşi doğarken!
El bebek, gül bebek, bu yaşına kadar geldin
Düşünsene; bir it heriften sertçe tekme yedin
Geceye aşkla vardın, sabaha yabancı uyandın
Bil ki sonraki gün başka bi’ baya anlatılacaksın (Yeah)
Kadını kandırmaksa amaç alayınız yalancı
Kapında köpek olan işi bitince yabancı
Tuzağa düşeni iplemez, yeni bir avı kovalar avcı
Sen karar ver: Bu olayda kim hakim, kim savcı?!
Erkeklerin elinin kiri, kadının boğaza geçirin ipi
Var mı böyle adalet? Kesin ikisinin de boynunu!
Tez helak edin iblisin hile dolu bu oyununu
Uyandırın dünden kalma uyuyakalmış yorgunu
[Nakarat]
Aşk yok artık, kalmamış bu devirde
Deme “vardır”, hak yeme, ara bul (Ara bul, ara bul, ara bul, ara bul)
“Aşksız olsun, kalbim neşe dolsun.” deme, bu ne fena bi’ hatadır! (Kastır, deme lan, Kasva, deme lan)
Aşk yok artık, kalmamış bu devirde
Deme “vardır”, hak yeme, ara bul (hadi, hadi, ara bul, ara bul, ara bul)
“Aşksız olsun, kalbim neşe dolsun.” deme, bu ne fena bi’ hatadır! (Kastır, kastır, Kasva, kastır, Kasva, kastır)
