Aşk, karşındakini bulunmaz Hint kumaşı sanmanla, budalanın teki olduğunu anlaman arasında geçen zamandır.
Budalanın sersemliği her zaman zeki kimselere bileyitaşı hizmeti görür.
Dahiliğin mutlak bir sınırı vardır, aptallığın asla.
Kendini akıllı sanan, büyük bir budaladır.
Gerektiği yerde izah etmeyen, gerekmediği yerde izah eden kişiye budala derler.
Bir tek kelime bize karşımızdakinin akıllı mı aptal mı olduğunu anlatmaya yeterlidir.
İki şey sonsuzdur; İnsanoğlunun aptallığı ve evren. fakat ikincisinden emin değilim.
Her budala, kendini beğenen bir başka budala bulur.
Bir kimsenin budalalığı başka birinin işine yarar.
Gençler yaşlıları budala zanneder, yaşlılar ise budalaların gençler olduğunu bilir.
Bilgili bir ahmak, cahil bir ahmaktan daha çok ahmaktır.
Aptallar ne affeder ne unutur, saflar affeder ve unutur, akıllılar ise affeder; ama asla unutmaz.
Budala ile başa çıkmak, katille, hırsızla başa çıkmaktan daha zordur.
İnsanlar ne kadar zeki olursa olsun, sevdiği kişinin bir sözüne kanacak kadar aptaldır.
Bir aptal kendini zeki sanır, ancak akıllı biri kendinin aptal olduğunu bilir.
Yüksek ruhlar, her zaman sıradan akılların şiddetli muhalefetleriyle karşılaşırlar.
