Hayatın Başlangıcına Ait Gizem Bizim Tarafımızdan Çözülemez; O Yüzden Ben Kendi Adıma Agnostik Kalmaktan Memnunum.
Sanırım Genel Olarak Ve Yaşlandıkça Daha Fazla Böyle Oluyor) Benim Düşünce Yapımı Tanımlayacak En Doğru Kelime ‘Agnostik’ Olacaktır.
Benim Dinsel İnancım Belirsiz: Evrenin Körlemesine Bir Şansın Eseriymiş Gibi Bakamıyorum Ama ‘Akıllı Bir Tasarım’ Olduğuna Dair Bir Delil De Göremiyorum.
Din Ve Bilimin Birbirinden Ayrı Tutulmasını Pek Anlayamıyorum. Ama Şundan Eminim Ki Bu Iki Ekolün Birbirine Bu Kadar Acımasızca Saldırması Için Hiçbir Sebep Yoktur.
Bir Maymunun Aklından Çıkan Şeylere Güvenebilecek Biri Var Mıdır, Eğer Bir Maymunun Aklından Bir Şey Çıkacak Olsaydı Bile?
Bir Saatlik Bir Zaman Bile Kaybetmeye Cesaret Edebilen Bir Kimse Yaşamın Önemini Kavrayamamış Demektir.
Yaşamak Bir Ziyafettir. Bu Ziyafete Davetli Kişiler Pek Çoktur, Ama Masaya Oturmayı Başaranlar Çok Azdır.
Bir Insan Hem Tanrıya Hem De Evrim Fikrine Inanabilir. Bundan Şüphe Edilmesi Bana Saçma Geliyor.
En Aykırı Fikirleri Savunduğum Zamanlarda Bile, Tanrının Varlığını Inkar Edecek Bir Ateist Olmadım.
Size Üzülerek Bildiririm Ki; İncil’in Tanrı Katından Indirildiğine Ve İsa’nın Tanrı’nın Oğlu Olduğuna Inanmıyorum.
İnsanın Içinden Gelen Bir Imanla Tanrı Veya Ezeli Sebep Olması Gerektiğine Inanıyor Olmasının Nasıl Olup Da ‘Gerçekten Güvenilir Bir Delil’ Olabileceğine Bir Türlü Aklım Ermiyor.