Aklın aşağılık saydığını kalp çoğu zaman güzel ve çekici buluyor.
Yine niye sırıtıyorsunuz? Siz, kendi içinize çekildiğiniz zaman neler hayal edersiniz? Herhalde bir mareşalı veya Napolyon’u yendiğinizi sanırsınız değil mi?
Rahatlıkla mutluluk olmaz. Mutluluk acıyla elde edilir, insanoğlu hayata mutlu olmak için gelmemiştir.
Diyelim ki, derin bir acım var, karşımdakinin acımın ölçüsünü tam olarak öğrenmesi olanaksızdır. Çünkü o hiçbir zaman benliğime gitmez, sadece bir başkası olarak kalır.
Mutsuzluk bulaşıcı bir hastalıktır. Mutsuzlar; zavallılar, daha da mutsuz, zavallı olmamak için birbirinden kaçmalıdırlar.
Zavallı insanoğlunun doğustan sahip oldugu özgürlüğünü bir an önce verebilecegi bir varlığı aramaktan daha ıstıraplı kaygısı yoktur.
Kalbimin bir taraflarında, ızdırap çektiğime inanmayarak kendimle dalga geçerdim; öte yandan gerçek bir sızı ile kıvranır, kıskançlığın verdiği o ızdırapla yanıp kavrulurdum.
Dünayayı güzellik kurtaracak, bütün insalığı; sevmekle başlayacak herşey.
İnsan gayeye ulaşmak için çalışmayı sever, fakat ulaşmayı pek istemez; bu hal hiç şüphesiz gülünçtür.
Zerrece suçum olmadığı halde birtakım düşler kurarak kendi kendimi suçlu bulduğum olmuştur.