Fyodor Mihayloviç Dostoyevski, Ezilenler adlı eserinde “ileriki mutluluklarımı şimdi acı çekerek hak etmem gerek” diyor ve ekliyor; “anlık mutluluklar yaşayıp derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit kimseye de ihtiyacın olmuyor. Siz buna yalnızlık, ben ise huzur diyorum…”