Usanmaz Kendini Insan Bilenler Halka Hizmetten.
Vatan, Bize Kılıcımızın Ekmeğidir.
Biraz Dinleneyim, Son Sözleri.
Vatan sevgisinden maksat, toprağa değil, onun üstünde yaşayan insanlara duyulan sevgidir.
Sana senden gelir bir işte ‘dâd’ lâzımsa. Zaferden ümidin kes gayriden imdad lâzımsa.
İnsan Ne Söylediğini Bilmeli, Fakat Her Bildiğini Söylememelidir.
Terbiye Ana Kucağından Başlar; Her Söylenilen Kelime, Çocuğun Şahsiyetine Konan Bir Tuğladır.
Vatanın Bağrına Düşman Dayamış Hançerini; Yok Mudur Kurtaracak Bahtı Kara Mâderini? Atatürk’ün Bu Soruya Cevabı: Vatanın Bağrına Düşman Dayasın Hançerini; Bulunur Kurtaracak Baht-I Kara Mâderini!
Devlet, halkın ne babasıdır, ne hocasıdır, ne vasisidir, ne lalasıdır.
Kimsenin lütfuna olma tadip, bedeli cevheri hürriyettir.
Okumayı Öğrenmek, En Güç Sanattır. Ademin Hayvaniyeti Yemekle, Insaniyeti Okumakla Kaimdir.
Düşene Gülen Acıyandan Çok Bulunur.
Zihin Fukara Olunca, Akıl Ukala Olurmuş.
Yüksel Ki Yerin Bu Yer Değildir,
İnsan Vatanı Sever, Çünkü Hürriyeti, Rahatı, Hakkı Vatan Sayesinde Kaimdir.
Ne Mümkün Zulm Ile Bidad Ile Imha-I Hürriyet.
Köpektir Zevk Alan Sayyad-I Bi Insafa Hizmetten.
Ne Efsunkâr Imişsin Ah, Ey Dîdar-I Hürriyet; Esir-I Aşkın Olduk, Gerçi Kurtulduk Esaretten.
Kimse Takdir Edemez Alemde Kendi Mahiyetini Reyi Ile/Münferit Vasıta-I Rüyet Iken Göremez Kendini Dide Bile (Kimse Kendi Niteliğini Kendi Görüşüyle Algılayamaz. Tek Görme Organı Göz Olduğu Halde Gözün Kendini Göremediği Gibi.
İnsan vatanı sever, çünkü hürriyeti, rahatı, hakkı vatan sayesinde kaimdir.
İnsan, ne idraksiz mahlûktur! Herkes kimsenin sağ kalmadığını bilir de, kendi öleceğine inanmak istemez.
Ne sin iledir, ne sal iledir, ne cah iledir, ne mal iledir, beyim ululuk, kemâl iledir.
Gavgâda şehdetle bütün kâm alırız biz. Osmanlılarız can verir nâm alırız biz.
