Oğuz Atay Sözleri

Gönder Pinle Telegram Tumblr LinkedIn +

Kafam Cam Kırıklarıyla Dolu Doktor. Bu Nedenle Beynimin Her Hareketinde Düşüncelerim Acıyor.

Yalnızlığına Iyi Bak, Sahip Çık. Kaç Kişinin Emeği Var Onda Kimbilir.

İki Kadına Adamak Istiyorum Hayatımı.. Biri “Erkeğim” Desin Bana, Diğeri Sadece Baba.

Neden Sadece Bir Hayal Ürünüsün Olric? Siz Gerçeksiniz De Ne Oluyor Efendimiz.

Şimdi Al Yalnızlığımı Ört Üzerine Olric… Belki O Vakit Bırakıp Her Şeyi… Gelirim Bir Yerlerden Başlamak Için Yeniden…

En Tehlikeli Kelime Nedir Olric ? -Ama’dır Efendim Bana Göre… -Neden Olric ? -Önceden Söylenen Her Söylemi Veya Kelimeyi Öldürür! -Mesela, Seni Seviyorum Ama… Gibi.

Fotoğraf Çekilerken, Nedense Kendimizi Gülümsemek Zorunda Hissediyoruz. “Yani Aslında Ona Bile Mutluluk Oyunu Oynuyoruz.

Kimseye Göstermem Üzüntümü. Gündüz Gülerim, Geceleri Yalnız Ağlarım.

Hayatta Silgim Hep Kalemimden Önce Bitti. Çünkü Kendi Doğrularımı Yazacağım Yere, Tuttum Başkalarının Yanlışlarını Sildim .

Ne Zoruma Gidiyor Biliyormusun Olric ? O’na Yazdıklarımı O’ndan Başka Herkes Okuyor..

Artık Gelecek Planlarımı Hayattan Gizli Yapıyorum. Sanki Hayat, Işini Gücünü Bırakıp Planlarımı Bozmak Için Herşeyi Yapıyor.

Biliyor Musun Olric? Artık Yalnızlığı Bile Çok Seviyorum, Sırf Onun Eseri Diye…

Cam Kırıkları Gibidir Bazen Kelimeler; Ağzına Dolar Insanın. Sussan Acıtır, Konuşsan Kanatır.

Beklenen Hep Geç Geliyor; Geldiği Zaman Da Insan Başka Yerlerde Oluyor

Biliyor Musun Olric, Benim Bir Çok Dostum Var. Görüyorum Efendimiz, Hepsinin Sırtınızda Izleri Var…

Söyle Evladım’ Diye Teselli Ederdi Annem Beni. Söyle De Içine Hicran Olmasın. Hicran Oldu Anne.

Kötü Bir Resim Asarım Korkusuyla Hiç Resim Asmadım; Kötü Yaşarım Korkusuyla Hiç Yaşamadım.

Provası Yok Hayatın. Ne Yeniden Yaşamak Mümkün, Ne De Yaşadıklarını Silebilmek. Önemli Olan, Ilk Defa Değil Son Defa Sevebilmek.

Hep Geçer Diyorlar Ya Olric.. Sence Geçer Mi ? Geçer Elbet Efendim; Bazısı Teğet Geçer, Bazısı Deler Geçer, Bazısı Deşer Geçer, Bazısı Parçalar Geçer. Ama Mutlaka Geçer …

Kimsenin Yaşantısını Beğenmedim. Kendime Uygun Bir Yaşantı Da Bulamadım.

Çok Yükseğe Çıkamam; Bende Yükseklik Korkusu Var. Kimseyi Yarı Yolda Bırakamam; Bende ‘Alçaklık’ Korkusu Var.

Tabiat, Sırlarını Bakmasını Bilene Açıklarmış.

Yemek Koyulurken, “Bu Kadar Yeter” Dedikten Sonra Mutlaka Bir Kaşık Daha Yemek Koyan Kişiye ‘Anne’ Denir. Ve O Herşeye Değerdir.

Öyleyse, Ben De Hayatımın Sonuna Kadar Aynı Yerde Kımıldamadan Oturacağım. Herkes Istediği Kadar Koşsun. Beni Anlayacak Insan, Oturduğum Yerde De Beni Bulur…

Paylaş.

Bir Cevap Yaz