Babamın ülkesi üzerimde her zaman en önemli hakka sahip olmuştur.
Sevgili babacığım! duygularımı şiirle aktaramam, şair değilim; kendimi gölgeler ve ışıkla ifade edemem, ressam değilim; düşüncelerimi hareketlerle de açıklayamam, dansçı değilim.Ama bunların hepsini müzikle yapabilirim.Ben bir müzikçiyim. (Babasının, doğum gününü kutlamak için yazdığı mektubundan. )
Ne üstün zekâ, ne hayal gücü ne de her ikisi beraber, bir dâhi yapmaya yeter. Sevgi, sevgi, sevgi.. İşte bu dehanın ta kendisidir.
Sanırım söylememde yarar var, Salzburg’u biraz, Başpiskopos’u ise hiç önemsemiyorum ve ikisine de sıçayım.
Beni en çok yükselten ve mutlu bir coşkuyu veren dürüst bir Alman olmamdır.
Müziğin en önemli, en zor ve özü tempodur.
Ölümün tadı, dilimin ucunda. Bu dünyadan olmayan bir şey hissediyorum. Son Sözleri
İnsanlar sanatımın bana çok kolay bir biçimde geldiğini düşünerek büyük hata ediyorlar. Hiç kimse besteciliğe benim kadar zamanını ve düşüncelerini adamamıştır. Geçmişten şimdiye kadar yaşamış hiç bir büyük besteci olmasın ki, onun eserlerini defalarca kere calışmış olmayayım.
Mannheim’ı sevdiğim gibi Mannheim de beni seviyor.
