Alışamadım sensizliğe, alışamadım senin çekip gitmelerine, ve malesef alışamadım gülmeye özür dilerim hayat yine yalnızım!

Boş odamda yine ben ve sana bestelediğim şarkılarla başbaşa kaldım ben yine sensiz ve yine yalnızım sevgilim.

Çok vagonlu bir trende her istasyonda yeniden başlayan çok seferli bir yolculuktur yalnızlık!

Yalnız, biri olsun isterken. Yalnız biri oldum istemeden..

İnsanlarla uzun süre yaşayamıyorum. Sonsuzluğun payından bana biraz yalnızlık gerek..

Yorma kendini; Bırak hayatına eşlik etmek isteyenler seninle gelsin.

Hep korkarız yalnızlıktan ama bil ki yalnızsan; Yalancı arkadaşların, iki yüzlü dostların ve çekip gidecek bir sevgilin olmaz.

Yalnızlık sana gelirken yolları günlerin ardında bitirmek; senden giderken yollarda “ömrümü” bitirmektir.

Sonunda yalnız kalacağımı bilseydim seni değil, hayallerle yaşamayı tercih ederdim.

Bir gece kapını çalarsa yalnızlık; açma bırak dışarıda kalsın! Hayat ne kadar zor ve acımasız olsa da hayatı öyle mutlu yaşa ki kapıdaki yalnızlık, yalnızlığından utansın.

Ortalık aşık kaynıyor, yalanın vergisi yok herkez çok seviyor!

Kalbim ağrıyor seni andıkça, gözlerime vuruyor kalbimin ağrısı ağlıyorum ve ağladıkça sana lanet ediyorum.

İnsanlar hep birilerinin peşinden koşarlar, ama dönüpte kendi peşlerinden koşanlara hiç bakmazlar.

Ne yıldızları istiyorum, Gece yarılarıma.. Ne güneşi istiyorum, Karanlığıma.. Çok değil Birtanem, sadece seni istiyorum, Yalnızlığıma..

Yalnız kaldıysam sebebi ben değil, dünyadaki sahte oyunculardır!

Kadın, duygusal olduğu kadar duygularını bastırabilen bir varlıktır. bu yüzden bir erkeğin hayatını altüst edebilme yeteneğine sahiptir.

Sesini özlemişken suskun kalbim, hala git diyorsun bana, bırak diyorsun beni hayatımla başbaşa, peki sen böyle istiyorsun ya ben ne yapayım ölümün soğuk kucağında?

Ben seni unutmak için sevseydim sana olan tutkunluğumu kalbime değil günesin çıktığı zaman kaybolan buğulu camlara yazardım.

Yalnızlığımın başladığı yerde, korkularım bitmiş demektir.

Her zaman kışları yaşadım. Hep bir adım geride kaldım. Yalnızlığımla, hayatı bir köşeden izledim. Ben böyle mutlu olmasınıda bildim.

Son kez duydum sesini titrek ve ürkekdi sakladığın bir şey vardı belli, adı yalnızlıktı cümlelerde gizli..

Kaderim sensizlikse, kaderim yalnızlıksa kaderim unutulmaksa, kaderim kalleşçe vurulmaksa ben kaderimin arkasındayım.

Yalnızlığım seni unutmayla biticekse seni unutmak için kalbimi sökerdim ama benim kaderimde yazılı yalnızlık.

Bir gülüşün vardı beni hayata bağlayan, giderken en çok sözlerin oldu beni hayattan koparan.

Seninle bir çekirdek ailenin yapı taşlarını oluşturmak isterken, sen ne çekirdek bıraktın ne taş bıraktın deprem gibi geldin ve gittin.

Asla unutmadım ve unutmayacağım! Bu kalp seni unutmak için sevmedi yalnız kalsamda hayalinle avunmasınıda öğrendim ve şarkılara da yalnızlığımı öğrettim!

Bir yalnızlığıma sarılır ve ağlarım, güvenim sadece yalnızlığıma.. Çünkü, yalnızlık beni asla bırakmaz ve aldatmaz.

Korkum sevmek değil; korkum sevipte ayrılmak. Korkum kurşun yemek değil; kalleşçe arkadan vurulmak. Korkum ölüm değil, unutulmak.

Sen yalnızlık nedir bilir misin? Bilseydin beni terk etmezdin! Sen ölüm nedir bilir misin? Şimdi ölümü senden daha çok sevdim!

Yalnızlık ömrüm boyunca tanımadığım bir yabancıydı, onunla şimdilerde beraber uyanıyoruz. Her yeni güne iki yalnız, şarkılar yazıyoruz..

Adam gibi sevenlerin aldığı en güzel ödüldür yalnızlık..

Bir çiçegin açmak için sebepler buldugu gibi, yaşama dair sebepler bulmak için yaşıyorum. Eğer bir gün gelirde yasamak için bir sebep bulamazsam ölmek için bir sebep bulmusum demektir.

Denize ateş açmak, gece güneşin doğmasını beklemek gibidir. Sen denize ateş açtın şimdi gece güneşin doğmasını bekle..

Eskiden karanlıktan korkar yağmurdan ürperirdim. Şimdi karanlık sırdaşım yağmur ise gözyaşım.

Felek gelir şaşı yapar melek gelir hava atar ben hayatan bıkmışım azrail gelse ne yazar!

Gel! yaşamak olsanda gel, ölüm olsanda gel.. Öyle bir gün gel ki; Vazgeçmek mümkün olmasın..

Şimdi artık yalnızım, ağlamak neye yarar? Zalimin zulmü varsa, sevenin Allah’ı var.

Hayatta hiç kimse için ağlamaya değmez, ağlamaya değenler zaten ağlatmaz.

Yalnızım hem de bir zamanlar senin yalnız olduğun benim farketmediğim gibi, yalnızım ve çaresiz.

Gecelerin dili olsaydı yana getir konuşturdum ki seni için neler yaptığımı..

Hatırla Sevgili; Beni nasılda bırakıp gitmiştin! Sen yokken ben yanlızlıkla tanıştım.

Bak sevgili yazdığın o müthiş akıl almaz sahneyi oynadım ve bitti hadi sende kapat perdeyide alkışlasınlar şerefsizliğini!

Yanlızlıkta kaybolan rüyalarım gibi, geride kalan hayallerim vardı benim.

Hani derler ya yalnızım çok sıkıldım, aslında bilmezler en iyisi yalnızlıktır.

Utanırım söyleyemem yalnızlığımı kelimeler yetmiyor ki bu mu sevda dedikleri Dilin söylediği kötü söz aklın yalnızlığı mıdır? Gözlerin akmadığı bir hüzün, yanakların yalnızlığı mıdır?

Hesaplar konulsa birgün ortaya,
Kaderin kullara borcu biter mi?
Çevirsek yılları dert saya saya,
Dertleri saymaya ömür yeter mi?

Yenildim! Aç kapını yalnızlığım, ben geri geldim..

Bak sevgili akşam oldu! Ben yanlızım yine bu soğuk, sessiz ve sensiz şu karanlık sokakta..

Yalnızlığım yıllardır tanımadığım tarafımdı şimdi her sabah onunla uyanıyorum..

Susuyorum, aslında söyleyecek o kadar çok sözüm var ki ama anlatamıyorum kimseye korkuyorum işte daha çok yalnız kalırım diye..

Bu hayatta kimseye kendinden fazla değer verme yoksa kaybedersin yada kendini mahvedersin kardeşim.

Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılınca adı yalnızlık olmaz.

Beni en iyi başımı koyduğum yastığım anlıyor şimdi, çünkü o biliyor sensizliği ve hasretini, en çokta o anlıyor beni. Her gece kızıyor bana sensiz olduğuma, pişmanlığımı biliyor, anlıyor. Ama oda çaresiz sensiz ben gibi..

Evet cimriyim doğru! Sevdiğimi kimseyle paylaşamam ben, Ya benimdir, ya benim..

Sana doğru attığım her adımda, üstüme yıkılan duvarların altında kalmaktan bıktım.

Yalnızlık aşk değildir, dost değildir, aile değildir, arkadaş değildir! Nedir mi? seni sen yapmayan; Seni sen olarak görmeyen ve senin rol yapmadığın heryerdir heryer.